@misc{PASZYN_Maciej_THE_2014-05-15,
 author={PASZYN Maciej},
 howpublished={online},
 year={2014-05-15},
 abstract={Artykuł jest próbą przedstawienia, w jaki sposób mocarstwa regionalne w Azji Środkowej i Południowej − Rosja, Iran, Chiny, Pakistan i Indie − postrzegają problem Afganistanu po zakończeniu misji ISAF w 2014 roku. Można stwierdzić, że pomimo konfliktów, różnorodnych priorytetów politycznych i militarnych, potęg regionalnych Iranu, Pakistanu, Indii czy aspirujących do grona potęg globalnych Rosji i Chin, w ich polityce wobec Afganistanu istnieje punkt wspólny, który łączy te kraje w dążeniu do utrzymania dotychczasowego status quo. Jest to obawa przed destabilizacją regionu po wycofaniu sił ISAF po roku 2014. Pomimo deklarowanej przez lokalnych potentatów niechęci wobec obecności sił NATO u podnóża Hindukuszu, Indie, Chiny, Pakistan, Iran, czy nawet Rosja są w gruncie rzeczy zadowolone, że to zachodnie wojska biorą na siebie ciężar walki z talibami i Al-Kaidą, powstrzymując groźbę rozlania się ekstremizmu w regionie. Firmy z tych krajów, dzięki ochronie militarnej NATO, mogą eksploatować bogactwa lokalne, a także realizować politykę pomocową swoich państw. W ten sposób soft power lokalnych potęg Azji Środkowej realizowane było pod ochroną Sojuszu Północnoatlantyckiego. Brak sił ISAF może spowodować zaognienie wzajemnych relacji Afganistanu z jego sąsiadami, głównie z Pakistanem i Iranem. Kraje te posiadają broń atomową. Wszystko to niesie ze sobą zagrożenie bezpieczeństwa regionalnego, a nawet światowego.},
 title={THE AFGHANISTAN IN SECURITY POLICIES OF REGIONAL POWERS OF THE CENTRAL AND SOUTHERN ASIA},
 doi={10.37055/sbn/135186},
}